ကၽြန္မ၏ခံစားမႈမ်ား သီကံုးရာ လြတ္လပ္ျခင္းအႏုပညာ

ကၽြန္မစိတ္ထဲကေန အမွန္ကို တစ္လံဳးမက်န္ ကၽြန္မပါ၀င္ခဲ့တဲ့အပိုိင္းေရာ ၊ အၾကံဥာဏ္ စတင္ရခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ မိတ္ေဆြႏွင့္ ေျပာဆိုခဲ့တာေတြေရာ ၊ ကၽြန္မ ျဖန္႕ေ၀ခဲ့တဲ့ သတင္းအပိုင္းကုိေရာ အားလံုးကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္ .. ။ ဇတ္လမ္းက ဘာေတြဆက္ျဖစ္မလဲဆုိတာ အဲဒီအခ်ိန္က အေကာင္းေရာ အဆိုးေရာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရပါတယ္ .. ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆႏၵျပပြဲေတြ မစတင္ခင္ ရက္ပုိင္းေလးရဲ႕ တစ္ရက္မွာ ကၽြန္မကို ရဲက ဖုန္းဆက္ပါတယ္ .. ။ ကၽြန္မ အိမ္မွာရွိလားဖုန္းဆက္ေတာ့ ကၽြန္မက ရွိတယ္လို႕ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ နာရီ၀က္အတြင္း ေရာက္လာမယ္ေျပာပါတယ္ .. ။ ကၽြန္မလဲ ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္ .. ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း

“မင္း သံုးတဲ့ ကြန္ျပဴတာဘယ္မွာလဲ”

“ငါသံုးတဲ့ စက္က ဒီမွာ ။ ငါ့အိမ္မွာ စက္က တစ္လံုးပဲရွိတယ္”

ေျပာေျပာဆိုဆုိနဲ႕ သူတို႕အားလံုး ကၽြန္မစက္ကို စတင္ျဖဳတ္သိမ္းပါတယ္ ။ ကၽြန္မလဲ ရုတ္တရက္ေတာ့ နည္းနည္းေၾကာင္သြားပါတယ္ ။

“ငါတို႕ မင္းစက္ကို စစ္ေဆးရမယ္။ မင္းဘာေတြလုပ္ထားလဲဆိုတာ”

“ျပသနာမရွိပါဘူး မင္းတို႕စစ္ခ်င္ရင္ရပါတယ္”

သူတို႕ျဖဳတ္သိမ္းေနတာေတြကို ကၽြန္မ ဒီအတိုင္းပဲ ရပ္ၾကည့္ေနျပီး အက္ဒပ္ပတာေတြပါ ယူေတာ့

“အဲ အဲဒါေကာ္နက္ရွင္အတြက္ ၾကိဳးေတြ မင္းတုိ႕ မလုိဘူးထင္တယ္”

ကၽြန္မအေျပာကို ရဲေတြက “ ေက့စ္အတြက္ စစ္ေဆးရာမွာ ရွိသမွ်အရာအားလံုး ငါတို႕လိုတယ္”

“အိုေက မင္းတုိ႕ အဲဒါေတြ ယူမယ္ဆို ငါဘာမွမေျပာလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕ စီဒီကုိေတာ့ ထားခဲ့ပါ။ အဲဒါ ငါနဲ႕ငါ့ခ်စ္သူပံုေတြခ်ည္းပဲ သိမ္းထားတဲ့ စီဒီပါ .. ။ မင္းတို႕ မယံုရင္ ငါအခုဖြင့္ျပလုိ႕ရတယ္”

“ေဆာရီး လင္း အကုန္သိမ္းဖို႕အတြက္ ငါတုိ႕မွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္”တဲ့ ။။

ကၽြန္မ ဘာမွ မေျပာလိုေတာ့ပါ။ လက္ပိုက္သာၾကည့္ေနခဲ့ရသည္။ အားလံုးသိမ္းျပီးခ်ိန္မွာ ရဲက

“မင္းသံုးတဲ့ ဂ်ီေမးလ္အေကာင့္နဲ႕ ပါ့စ္၀ါဒ္ကို ငါတို႕ကို မင္းေပးရမယ္”

ကၽြန္မ ခဏေတြေ၀သြားပါသည္။ စကၤာပူဥပေဒအေၾကာင္း ကၽြန္မ အားလံုး နားမလည္ပါ။ ေပးရမည္လား ၊ မေပးရမွာလား ကၽြန္မ ရုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိခဲ့ ။ ကၽြန္မ လက္ကိုင္ဖုန္းကို ကိုင္ေတာ့လည္း ရဲေတြက ဘယ္သူ႕ကုိမွ ဖုနး္ေပးမဆက္ခဲ့ ။ ကၽြန္မ ကိုကို႕ကို လွမ္းေမးဖုိ႕လည္း မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ေယာင္နနျဖင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့

“အင္း မင္းတို႕ကို ငါ့အေကာင့္ေပးလို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရက္ပုိင္းပဲ။ မၾကာခင္ ငါျပန္သံုးမယ္”

လူတစ္ေယာက္ပါစင္နယ္အေကာင့္ကို သိမ္းခြင့္ရွိသလားေတာ့ ကၽြန္မ မသိပါ ။ ကၽြန္မ ေမးလ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ရင္ေတာ့ တစ္ေန႕ကို အေစာင္၆၀ေလာက္၀င္ေနမည့္ ရာဟူးဂရုမွ ေမးလ္ေတြ ၊ သတင္းဌာနက သတင္းေတြ ႏွင့္ ရႈ႔ပ္ယွက္ခတ္ေနမွာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ သူတို႕ကို ကၽြန္မေမးလ္ကို ၄ရက္ေလာက္ ေပးျပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ ကၽြန္မ ပါ့စ္၀ဒ့္အားလံုး ျပန္ေျပာင္းပစ္လိုက္သည္။ ကၽြန္မသံုးေသာ ေမးလ္ကို အျခားသူက ေန႕စဥ္ဖြင့္ၾကည့္ အားလံဳးလိုက္ဖတ္ စစ္ေဆးေနတာ ကၽြန္မ မၾကိဳက္ပါ။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူတို႕ဘက္က ေက့စ္ကို ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ၊ ကၽြန္မတို႕ဘက္ကေရာ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားလို႕ရလဲဆုိတာ ကိုကုိနဲ႕တိုင္ပင္ျပီး အားလံုးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ရပါတယ္ .. ။ တစ္ခုပဲ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္မ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ကိစၥမွာ ပါ၀င္ပတ္သတ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ မိဘေတြ နဲ႕ ကၽြန္မခ်စ္သူ ဘာတစ္လံုးမွ မသိခဲ့ပါဘူး။ သူတုိ႕ကို ဘာမွမတိုင္ပင္ဘဲ ကၽြန္မ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ကူညီပါ၀င္ခဲ့တာပါ .. ။ ေသးေသးေလးလို႕ ထင္ခဲ့တာလည္း ပါပါတယ္ ။ အဲဒီအတြက္ ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ေက်နပ္ျခင္း မေက်နပ္ျခင္းေတြ မိတ္ေဆြတုိ႕မွာ ေျပာခဲ့ခ်င္ရင္ ကၽြန္မဆီကိုပဲ တုိက္ရိုက္လာခဲ့ပါ ။ မဆိုင္တဲ့ ကၽြန္မခ်စ္သူကို သြားေျပာျခင္းေတြ ၊ ကၽြန္မ မိဘကိုအေၾကာင္းၾကားမွာေတြ မလုပ္ၾကပါနဲ႕ ။ မဆိုင္တဲ့သူကို ဆြဲမထည့္ဖုိ႕ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။

ဒါေတြျဖစ္ျပီးရက္ပိုင္းမွာပဲ ကၽြန္မတို႕ အမိေျမမွာ ၾကီးမားေသာ ဒီဆႏၵျပပြဲၾကီး ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္ ။ တကမာၻလံုးရဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း ၊ ဖိအားေပးျခင္း ၊ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံ ၊ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈေတြ အားလံုး ေပါင္းစည္းျပီး စကၤာပူအျဖစ္အပ်က္က အေသးအမႊားေလးျဖစ္သြားခဲ့ျပီး ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ အဆက္ျပတ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ Channel New Asia က ထြက္လာတဲံ သတင္းအရ စကၤာပူသက္ဆုိင္ရာေတြက ဒီေက့စ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းဖု႕ိဆိုတာေတြ ထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီလိုမွ မရွင္းဘဲ ကၽြန္မတို႕ကို ရံုးေတာ္မွာ တရားစြဲမယ္ဆိုရင္ လူရီစရာ ျဖစ္ေတာ့မွာမုိ႕လုိ႕ပါ ။ ကၽြန္မတို႕ကို ခ်စ္လြန္းလုိ႕ မဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္ထပ္ Officer ေတြနဲ႕ ကၽြန္မေတြ႕ခဲ့ရပံုႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

ကၽြန္မစိတ္ထဲကေန အမွန္ကို တစ္လံဳးမက်န္ ကၽြန္မပါ၀င္ခဲ့တဲ့အပိုိင္းေရာ ၊ အၾကံဥာဏ္ စတင္ရခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ မိတ္ေဆြႏွင့္ ေျပာဆိုခဲ့တာေတြေရာ ၊ ကၽြန္မ ျဖန္႕ေ၀ခဲ့တဲ့ သတင္းအပိုင္းကုိေရာ အားလံုးကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္ .. ။ ဇတ္လမ္းက ဘာေတြဆက္ျဖစ္မလဲဆုိတာ အဲဒီအခ်ိန္က အေကာင္းေရာ အဆိုးေရာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရပါတယ္ .. ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆႏၵျပပြဲေတြ မစတင္ခင္ ရက္ပုိင္းေလးရဲ႕ တစ္ရက္မွာ ကၽြန္မကို ရဲက ဖုန္းဆက္ပါတယ္ .. ။ ကၽြန္မ အိမ္မွာရွိလားဖုန္းဆက္ေတာ့ ကၽြန္မက ရွိတယ္လို႕ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ နာရီ၀က္အတြင္း ေရာက္လာမယ္ေျပာပါတယ္ .. ။ ကၽြန္မလဲ ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္ .. ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း

“မင္း သံုးတဲ့ ကြန္ျပဴတာဘယ္မွာလဲ”

“ငါသံုးတဲ့ စက္က ဒီမွာ ။ ငါ့အိမ္မွာ စက္က တစ္လံုးပဲရွိတယ္”

ေျပာေျပာဆိုဆုိနဲ႕ သူတို႕အားလံုး ကၽြန္မစက္ကို စတင္ျဖဳတ္သိမ္းပါတယ္ ။ ကၽြန္မလဲ ရုတ္တရက္ေတာ့ နည္းနည္းေၾကာင္သြားပါတယ္ ။

“ငါတို႕ မင္းစက္ကို စစ္ေဆးရမယ္။ မင္းဘာေတြလုပ္ထားလဲဆိုတာ”

“ျပသနာမရွိပါဘူး မင္းတို႕စစ္ခ်င္ရင္ရပါတယ္”

သူတို႕ျဖဳတ္သိမ္းေနတာေတြကို ကၽြန္မ ဒီအတိုင္းပဲ ရပ္ၾကည့္ေနျပီး အက္ဒပ္ပတာေတြပါ ယူေတာ့

“အဲ အဲဒါေကာ္နက္ရွင္အတြက္ ၾကိဳးေတြ မင္းတုိ႕ မလုိဘူးထင္တယ္”

ကၽြန္မအေျပာကို ရဲေတြက “ ေက့စ္အတြက္ စစ္ေဆးရာမွာ ရွိသမွ်အရာအားလံုး ငါတို႕လိုတယ္”

“အိုေက မင္းတုိ႕ အဲဒါေတြ ယူမယ္ဆို ငါဘာမွမေျပာလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕ စီဒီကုိေတာ့ ထားခဲ့ပါ။ အဲဒါ ငါနဲ႕ငါ့ခ်စ္သူပံုေတြခ်ည္းပဲ သိမ္းထားတဲ့ စီဒီပါ .. ။ မင္းတို႕ မယံုရင္ ငါအခုဖြင့္ျပလုိ႕ရတယ္”

“ေဆာရီး လင္း အကုန္သိမ္းဖို႕အတြက္ ငါတုိ႕မွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္”တဲ့ ။။

ကၽြန္မ ဘာမွ မေျပာလိုေတာ့ပါ။ လက္ပိုက္သာၾကည့္ေနခဲ့ရသည္။ အားလံုးသိမ္းျပီးခ်ိန္မွာ ရဲက

“မင္းသံုးတဲ့ ဂ်ီေမးလ္အေကာင့္နဲ႕ ပါ့စ္၀ါဒ္ကို ငါတို႕ကို မင္းေပးရမယ္”

ကၽြန္မ ခဏေတြေ၀သြားပါသည္။ စကၤာပူဥပေဒအေၾကာင္း ကၽြန္မ အားလံုး နားမလည္ပါ။ ေပးရမည္လား ၊ မေပးရမွာလား ကၽြန္မ ရုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိခဲ့ ။ ကၽြန္မ လက္ကိုင္ဖုန္းကို ကိုင္ေတာ့လည္း ရဲေတြက ဘယ္သူ႕ကုိမွ ဖုနး္ေပးမဆက္ခဲ့ ။ ကၽြန္မ ကိုကို႕ကို လွမ္းေမးဖုိ႕လည္း မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ေယာင္နနျဖင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့

“အင္း မင္းတို႕ကို ငါ့အေကာင့္ေပးလို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရက္ပုိင္းပဲ။ မၾကာခင္ ငါျပန္သံုးမယ္”

လူတစ္ေယာက္ပါစင္နယ္အေကာင့္ကို သိမ္းခြင့္ရွိသလားေတာ့ ကၽြန္မ မသိပါ ။ ကၽြန္မ ေမးလ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ရင္ေတာ့ တစ္ေန႕ကို အေစာင္၆၀ေလာက္၀င္ေနမည့္ ရာဟူးဂရုမွ ေမးလ္ေတြ ၊ သတင္းဌာနက သတင္းေတြ ႏွင့္ ရႈ႔ပ္ယွက္ခတ္ေနမွာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ သူတို႕ကို ကၽြန္မေမးလ္ကို ၄ရက္ေလာက္ ေပးျပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ ကၽြန္မ ပါ့စ္၀ဒ့္အားလံုး ျပန္ေျပာင္းပစ္လိုက္သည္။ ကၽြန္မသံုးေသာ ေမးလ္ကို အျခားသူက ေန႕စဥ္ဖြင့္ၾကည့္ အားလံဳးလိုက္ဖတ္ စစ္ေဆးေနတာ ကၽြန္မ မၾကိဳက္ပါ။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူတို႕ဘက္က ေက့စ္ကို ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ၊ ကၽြန္မတို႕ဘက္ကေရာ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားလို႕ရလဲဆုိတာ ကိုကုိနဲ႕တိုင္ပင္ျပီး အားလံုးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ရပါတယ္ .. ။ တစ္ခုပဲ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္မ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ကိစၥမွာ ပါ၀င္ပတ္သတ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ မိဘေတြ နဲ႕ ကၽြန္မခ်စ္သူ ဘာတစ္လံုးမွ မသိခဲ့ပါဘူး။ သူတုိ႕ကို ဘာမွမတိုင္ပင္ဘဲ ကၽြန္မ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ကူညီပါ၀င္ခဲ့တာပါ .. ။ ေသးေသးေလးလို႕ ထင္ခဲ့တာလည္း ပါပါတယ္ ။ အဲဒီအတြက္ ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ေက်နပ္ျခင္း မေက်နပ္ျခင္းေတြ မိတ္ေဆြတုိ႕မွာ ေျပာခဲ့ခ်င္ရင္ ကၽြန္မဆီကိုပဲ တုိက္ရိုက္လာခဲ့ပါ ။ မဆိုင္တဲ့ ကၽြန္မခ်စ္သူကို သြားေျပာျခင္းေတြ ၊ ကၽြန္မ မိဘကိုအေၾကာင္းၾကားမွာေတြ မလုပ္ၾကပါနဲ႕ ။ မဆိုင္တဲ့သူကို ဆြဲမထည့္ဖုိ႕ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။

ဒါေတြျဖစ္ျပီးရက္ပိုင္းမွာပဲ ကၽြန္မတို႕ အမိေျမမွာ ၾကီးမားေသာ ဒီဆႏၵျပပြဲၾကီး ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္ ။ တကမာၻလံုးရဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း ၊ ဖိအားေပးျခင္း ၊ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ေအာ္ညည္းသံ ၊ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈေတြ အားလံုး ေပါင္းစည္းျပီး စကၤာပူအျဖစ္အပ်က္က အေသးအမႊားေလးျဖစ္သြားခဲ့ျပီး ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ အဆက္ျပတ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ Channel New Asia က ထြက္လာတဲံ သတင္းအရ စကၤာပူသက္ဆုိင္ရာေတြက ဒီေက့စ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းဖု႕ိဆိုတာေတြ ထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီလိုမွ မရွင္းဘဲ ကၽြန္မတို႕ကို ရံုးေတာ္မွာ တရားစြဲမယ္ဆိုရင္ လူရီစရာ ျဖစ္ေတာ့မွာမုိ႕လုိ႕ပါ ။ ကၽြန္မတို႕ကို ခ်စ္လြန္းလုိ႕ မဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္ထပ္ Officer ေတြနဲ႕ ကၽြန္မေတြ႕ခဲ့ရပံုႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။